Week 3 + 4, Tiritiri en Hobbiton

Het is al weer even geleden dat ik een blog heb geschreven, maar hierbij weer een update. Nu ik op mijn stagebedrijf niet langer in de werkplaats bezig ben, maar nu echt op kantoor, merk ik dat ik er ook wat meer tijd aan kwijt ben. Het bedrijf is bezig met het herontwerpen van een aantal machines en om hierbij te helpen is mijn taak op dit moment om data te gaan verzamelen van de huidige machines die hierbij gebruikt kunnen worden, dingen als de trillingen die de machine ervaart door de beweging van de motor, de temperatuur op bepaalde plekken en het geluidsniveau die de machine produceert. Hiervoor ben ik nu druk bezig de juiste uitrusting te vinden en bezig met het opstellen van een onderzoeksplan. Wat mij hierbij vooral opvalt is dat daar toch veel meer tijd in gaat zitten dan dat ik in eerste instantie dacht, maar dit maakt het ook een leuke uitdaging.

Naast mijn stage probeer ik natuurlijk ook zoveel mogelijk van het land te zien. Zo ben ik anderhalve week geleden op zaterdag naar Tiritiri Matangi Island geweest, een klein eilandje een aantal kilometer ten noorden van Auckland. Dit eiland staat vooral bekend door zijn natuur en de wilde vogels die op het eiland leven. Na met de veerboot aangekomen te zijn ben ik het langste pad, dat compleet rond het eiland gaan, gaan bewandelen. Om het hele eiland rond te komen was ik ongeveer 4 uur kwijt, inclusief een aantal pauzes om vogels te spotten, van het uitzicht te genieten en om te lunchen. Op het eiland ben ik onder andere wilde papegaaien tegen gekomen, heb ik eieren van wilde pinguïns gezien (helaas waren de pinguïns zelf niet thuis) en heb ik nog een aantal andere vogels gespot die ik nog nooit eerder had gezien. Op het eiland leven ook de erg zeldzame Kiwi en de Takahe, maar helaas heb ik deze niet kunnen vinden. Doordat er maar 1 veerboot per dag van en naar het eiland gaat is het op het eiland erg rustig en niet bezaait met toeristen, waardoor je af en toe echt het idee hebt dat je je in the middle of nowhere bevind en mede hierdoor was dit een prachtige ervaring.

De zondag daarop besloot ik een rustig dagje te houden en heb ik alleen Mount Eden beklommen. Hier vanaf was opnieuw een prachtig uitzicht over het centrum van Auckland te zien en ook de krater was een bijzonder gezicht, maar mede doordat het weekend was was het hier heel erg druk met toeristen en het uitzicht en de krater waren vergelijkbaar met Rangitoto Island en One Tree Hill, waardoor dit toch enigszins een teleurstelling was.

Afgelopen weekend ben ik naar een van de plaatsen toe geweest waar ik van te voren heel erg naar uitkeek, Hobbiton, en ik moet zeggen dat mijn verwachtingen meer dan waargemaakt zijn. Het was iets meer dan 2 uur rijden vanuit huis, maar de trip bood af en toe ook best mooie uitzichten en was het meer dan waard. Ook Hobbiton is een erg toeristische plek en is alleen toegankelijk via een begeleide tour, waarvan er om de tien minuten een busje vol vertrekt. Ondanks de grootte hoeveelheid mensen was dit niet erg storend, er is voldoende ruimte in het dorp en iedereen geeft elkaar ook die ruimte om foto's en dergelijke te maken. Onze gids was toevallig de enige gids die uit Nederland kwam, waardoor ik weer eens een beetje Nederlands met iemand kon praten. Naast dat de filmset zich in een prachtig landgoed bevind zijn het vooral de details die opvallen in Hobbiton. De set wordt erg goed onderhouden en nog steeds wordt de was elke dag buiten gehangen door de Hobbitons, waarvan helaas enkel de voetstappen in het gras te zien zijn, aangezien de bewoners zich erg schuw gedragen en niet graag laten zien. Wel staan alle kraampjes buiten met hun handelswaar en ook de tuinen zijn erg goed onthouden met bloemen die prachtig in bloei staan. Hobbiton voelt echt aan als een als een dorpje waarvan de tijd stil staan en waar je het idee krijgt dat als je lang genoeg wacht de bewoners vanzelf weer naar buiten komen om verder te gaan met hun leven. Het heuvelachtige landschap waarin de huisjes zijn verwerkt is echt magisch. Natuurlijk moest er ook een bezoekje gebracht worden aan het plaatselijke café en ook de hoeveelheid details in de Green Dragon Inn waren erg mooi. In het café mochten we nog van een van de lokale traditionele bieren genieten waarna de bus terugkeerde naar The Shire's Rest. Toen ik na het bezoek terug naar huis reed had ik het gevoel echt heel graag nog eens terug te keren naar dit prachtige dorpje.

Afgelopen zondag was het helaas erg slecht weer, dus die heb ik maar gebruikt om een beetje uit te rusten en er een echte luie zondag van te maken. Naast de foto's die ik aan dit reisverhaal heb toegevoegd heb ik nog veel meer foto's gemaakt, dus mocht je nog meer willen zien, klik dan vooral even op het tabblad Foto's bovenaan de pagina. Voor nu weer bedankt voor het lezen en tot ziens!